passende hulp of KvK-nummer?

Begin dit jaar vulde ik een PGB-plan in voor een klant die zocht naar ambulante ondersteuning thuis. Na de zomer belde ze me omdat ze vastliep. De toekenningsbeschikking lag er sinds april. Vervolgens was ze in zee gegaan met de partij waarvan we eerder al bedacht hadden dat deze het best bij haar paste. Activiteiten, doel, resultaat; alles hadden we hierin meegenomen. Contractovereenkomsten en zorgbeschrijvingen waren inmiddels ingevuld en opgestuurd. What else?

De gemeente struikelde over het ontbreken van een KvK-nummer van de zorgverlener. Een vereiste als je je zorgverlener een professioneel tarief wilt uitbetalen. Nu had de zorgverlener in dit geval alles in huis om aan de specifieke begeleidingsvraag tegemoet te kunnen komen. Behalve een KvK-nummer. Moet zo’n PGB-aanvraag dan hierop sneuvelen? En mijn klant, vijf maanden na het formele ‘ja’ van de gemeente, zonder de keihard benodigde hulp achterlaten?
Lijkt me niet.

Na overleg met gemeente, klant en zorgverlener (plus de drie weken die gemeente en SVB nodig hadden om een nieuw contract in te voeren) gaat de zorgverlener nu als ‘informele hulp’ aan de slag. Daar staat weliswaar een ander tarief tegenover. Maar dat is in deze situatie geen probleem. Mijn klant voelt zich geholpen. Daar gaat het om. Waarom moet ik dat de gemeente eigenlijk uitleggen?